Eerste week Female Ward

Hee allemaal,

De eerste week op de Female Ward is begonnen en vorige week op Male Ward ‘afscheid genomen’. Een collega vertelde me dat ik leergierig was en dat hij me ging missen en dat ik best nog wel wat langer mocht blijven, klink bijna als een compliment;)!
Als ik terugdenk aan de Male Ward dan moet ik denken aan de sterke mannen die er liggen die geen pijn uiten en alles maar laten gebeuren. Ook moet ik denken aan schoonmaakster Rose die me elke morgen heel vrolijk verwelkomde op de afdeling. Als ik het hekje open deed van de Male Ward, dan hoorde ik al meteen: “Gooood Morning Anne”! Een beter begin van je dag is er bijna niet. Ik ben ook met haar op de foto geweest, maar dan moest wel eerst haar ‘werkschort’ af (want dat stond niet, zei ze;)). Een geweldig persoon, die heel enthousiast haar werk doet.

De eerste 4 dagen op de Female Ward zijn ook al voorbij en samen met Anouk hebben we op maandag 3 echo’s gezien, waarop we zagen dat 1 vrouw 10.5 week zwanger was en dat de 2e vrouw een abortus had gehad. Toen ze dit hoorde toonde ze totaal geen emotie, heel gek op te zien! De 3e vrouw was 58 jaar oud en we zagen op het beeld dat er iets in de baarmoeder zat. Dokter Mbeya (die alles echt heel goed uitlegd) vertelde ons dat er bloed inzat en nog iets wat hij niet goed kon zien. Er moest een biopsie worden genomen om te kijken of het kanker was (zo ja, dan moet de baarmoeder worden verwijderd)! Hij moest eerst naar een ander ziekenhuis bellen of de biopsie al was geweest en nu wachten we nog steeds op de uitslag!
Tot nu toe is het heel rustig op de afdeling en liggen rond de 25 patiënten. De dokter geeft goede uitleg tijdens visite lopen en ik hoop dat we nog vele onderzoeken gaan zien.

Vandaag en gister was de dokter even op de afdeling en opeens was hij weg. Ik vroeg aan onze collega waar hij naartoe ging en hij ging een ‘Evacuation’ uitvoeren. Hierbij worden de overblijfselen van een abortus verwijderd! Ik kreeg steriele handschoenen in m’n hand gedrukt en ik mocht assisteren. Ik zal er niet in detail op doorgaan, want het is niet echt smakelijk, maar het was ontzettend interessant!

We zijn afgelopen weekend lekker thuis gebleven en hebben genoten van de zon! Vrijdag eerst ons visum gaan verlengen en als we terugkomen van Zambia word het op de grens weer verlengt. Het ging sneller als verwacht en samen met onze boodschappen zijn we weer in een minibusje en op de fietstaxi gestapt.
Heel het weekend gerelaxt en genoten van de rust! Zaterdagavond kwamen we bij de cafetaria (het restaurantje hier) een paar zatte collega’s tegen. Je leert je collega’s van verschillende kanten kennen;)! Ontzettend gelachen met (en om) ze, maar we zijn toch maar gegaan toen ze iets te aanhankelijk werden! 10 minuten later zaten ze bij ons op de veranda en heeft een collega zijn liefdes verklaring voor een huisgenoot van ons gehouden! Prachtig om te zien.. die avond ook flink gelachen, want we hebben verschillende spelletjes gespeeld die we zelf hadden bedacht! Als er chips op tafel staat is de bus meestal binnen 1 minuut op, want dat is dan iets TE lekker;)!

Vorige week hadden 2 huisgenoten van ons bloed gedoneerd en dat leek ons ook een goed doel! Lian, Michella en ik op naar het lab. Een hele aardige man was heel erg blij om ons te zien en we moesten eerst getest worden op verschillende ziektes en als dat goed was, mochten we bloed doneren!
Een beetje bloed werd afgenomen en meteen daarna werd gekeken wat voor bloed groep je gehad. Vond dit wel leuk om te weten, en de uitslag bleek O-Negatief te zijn! Volgens mij kan ik dan aan iedereen geven!
Een uurtje later moesten we terugkomen en zouden we de uitlag horen! (tijdens dat uur was ik heel zenuwachtig en ik ging zelfs het kantoor opruimen;)).
Toen we terugkwamen hoorde we dat we alle 3 ‘non – reactive’ waren! Yes, op naar de volgende stap! 3 zakken met 3 dikke naalden eraan legde hij voor ons neer en ik moest even een keer slikken! Lian werde als eerste geprikt en hij liep bij de eerste keer meteen door! De zak zat zo vol.. toen was ik aan de beurt en ik vertelde hem dat ik moeilijke aderen had! Hij zei dat het wel goed zou komen, maar toch moest ik het even bekijken!
Ik durfde niet te kijken en michella zou zeggen als de naald in m’n huid zou komen! Wat een vieze enge naald.. en hij deed pijn!:O.. Hij zat niet goed, dus hij moest er weer uit! Arm nummer 2.. Michella zou weer zeggen als hij erin kwam en deze deed echt verschrikkelijk veel pijn! Hij zat niet in het bloedvat, dus ging hij op zoek naar het bloedvat onder mijn huid! Wat een pijnlijk gevoel. De tranen stonden in m’n ogen en ik was blij toen de naald eruit was!
Helaas.. 2 prikken verder en nog geen bloed gedoneerd! Echt balen..
Afgelopen dinsdag ben ik weer naar het lab gegaan om te kijken of ik het nog een keer kon proberen! Ik wilde niet opgeven en het is zo’n goed doel! De man was helemaal enthousiast toen hij mij zag en hij herkende me meteen!
Een uurtje later mocht ik weer terugkomen en Anouk was met me meegelopen om me te steunen!;) Lian en Michella kwamen ook aangelopen en dat was toch wel fijn! Daar zat ik dan met een trillend been naar die dikke naald te kijken! Poging 1 was in mijn rechterarm, maar die mislukt al! Een andere man moest me komen prikken (maar hij wist nog niet eens hoe de stumband om moest.. dat moest mij gaan helpen??).
Poging 2 in mijn linkerarm en toen voelde ik dat ik niet lekker werd! 10 cm bloed zat er in het slangetje, maar het stopte alweer, want het bloed liep niet door! Ik enthousiast dat hij liep, maar 2 seconden later stopte hij alweer! Shit.. Ik voelde me heel licht en ik hoorde iemand vaag zeggen dat ik maar op het bed naast me moest gaan liggen! De naald werd er ondertussen uitgehaald en ik schuifelde langzaam richting bed! Ik hoorde daarna van Anouk dat ze m’n arm goed moest afdrukken, want het bloed kwam eruit gespoten! Toen het later wel weer ging (en Lian en Michella mijn bloeddruk hadden gemeten die iets te hoog was) merkte ik dat er 2 grote plakkaten van verbanden op m’n arm zaten! Daar zat Anne dan vastgeplakt en nog geen bloed gedoneerd! Ik heb toch maar besloten om het hierbij te laten. Ik baal er wel flink van, maar helaas het lukt echt niet met mijn kleine anderen!

Morgen gaan we voor 4 dagen naar het zuiden. T/m Maandag gaan we naar Mount Mulanje. Het schijnt er heel mooi te zijn, maar in mijn volgende bericht kan ik jullie er meer over vertellen!

De tijd gaat hier echt heel snel en als we aan het werk zijn vliegen de dagen soms voorbij! Ik ben nog steeds druk bezig met de verpleegtechnische handelingen, zoals bloed suiker prikken, bloed prikken en volgende week ga ik mijn eerste infuus inbrengen!
Ik zal ook nog wat foto’s op de site zetten, zodat jullie vanuit Nederland mee kunnen kijken met onze belevenissen! Het is niet uit te drukken in foto’s wat je hier ziet, maar het geeft in ieder geval een idee!
Ow trouwens, het heeft maandag en dinsdag heel hard geregend en ook geonweerd, dus ik denk dat de wolken uit Nederland hier even hangen! Ik hoop dat ze nog even hier blijven, want dan hebben jullie hopelijk wat beter weer en hier is de regen goed voor het land;)


Ine, Bianca, Gerda & Ood (de Catharina ladies) zijn inmiddels ook weer thuis en maandag avond zijn we met z’n alle wat gaan eten in het restaurantje tegenover het ziekenhuis! De 3 weken dat ze hier waren zijn omver gevlogen.. maar dames: Het was super gezellig!

Hele leuke reacties allemaal, echt geweldig dat jullie me volgen!:D

Heel veel liefs Anne